Osada Nurzec Stacja pojawiła się po wybudowaniu w 1873 roku linii kolejowej Siedlce-Białystok. Jej gwałtowny rozwój nastąpił w okresie kryzysu gospodarczego (1933-1936).
W 1933 roku katolicy rozpoczęli starania w sprawie organizacji filii duszpasterskiej parafii Milejczyce. Budowę prowizorycznej kaplicy rozpoczęto ok. 1938 roku, ale uległa ona zniszczeniu z powodu gwałtownego huraganu. Do wybuchu wojny nabożeństwa sprawowano najczęściej w poczekalni dworca kolejowego lub w budynku nadleśnictwa. Z chwilą wkroczenia wojsk niemieckich w 1941 roku parafianie rozpoczęli zabiegi o przejęcie drewnianej stołówki, stojącej przy Składnicy Drewna na tzw. Zaolziu. W 1945 roku wyremontowany budynek został przekazany na kaplicę pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Andrzeja Boboli.
Parafia w Nurcu została erygowana przez ks. Kazimierza Bukrabę (1885-1946), biskupa pińskiego (1932-1946) dekretem z dnia 3 grudnia 1945 roku. Opiekę duszpasterską sprawował początkowo ks. Wincenty Franckiewicz (1883-1967), proboszcz milejczycki (1939-1958). Pierwszym proboszczem, który przybył 15 stycznia 1946 roku na stałe do Nurca (do 1947) był ks. Mieczysław Kasprowicz (1946-1947).
Obecny murowany kościół został zbudowany w latach 1982-1986, staraniem ks. Zenona Pietrzuczaka (prob. 1979-1986). Dnia 15 maja 1983 roku odbyła się uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego przez ks. bp. Władysława Jędruszuka, administratora apostolskiego diecezji pińskiej (1967-1991). Projektantem świątyni był inż. Jerzy Zgliczyński z Białegostoku. Kolejni proboszczowie – ks. Stanisław Kozłowski (1986-1989), ks. Roman Trusiak (1989-1997) i ks. Jerzy Olszewski prowadzili prace wykończeniowe. W latach 1997-2001 ks. Jerzy Olszewski zakończył budowę wieży – dzwonnicy, według projektu inż. Michała Popławskiego z Płonowa. Projekt wnętrza kościoła wykonał Grzegorz Łoś z Supraśla. Konsekracji kościoła dokonał dnia 11 listopada 2001 roku ks. Antoni P. Dydycz, biskup drohiczyński.
W pobliżu kościoła stoi murowana, piętrowa plebania zbudowana w latach 1975-1977, staraniem ks. proboszcza Jana Pawlonki (prob. 1947-1978) i ks. Jana Wasilewskiego (wik. 1974-1975).
Oprac. ks. dr Zbigniew Rostkowski