7 października nasza parafia czynnie włączyła się w modlitwę różańcową w ramach ogólnopolskiej akcji „Różaniec do granic”. Prośby o pokój w naszych rodzinach, w Ojczyźnie i na świecie zanosiliśmy wspólnie z wiernymi z Dekanatu Ciechanowieckiego, Sokołowskiego oraz z wiernymi z Diecezji Warszawskiej.
Nasze modlitewne spotkanie rozpoczęło się od wezwania Ducha Świętego, a następnie ks. Tadeusz Syczewski wygłosił konferencję o historii i tradycji modlitwy różańcowej. Podkreślił, że różaniec ma niespotykaną moc, daje nadzieję, umacnia w wierze, przynosi ukojenie i radość, przybliża i jedna z Bogiem. Potrafi też zmieniać losy państw i narodów.
W dalszej kolejności ks. Tadeusz Syczewski przewodniczył Mszy Świętej i wygłosił kazanie o ustanowieniu święta Matki Bożej Różańcowej. Przytaczał wydarzenia i fakty historyczne, które przyczyniły się do kultu Maryi, poprzez modlitwę różańcową.
Następnie odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu.
Rozważania podczas procesji różańcowej prowadziła p. Renata Przewoźnik – diecezjalna moderator KŻR. Każda z czterech części była ofiarowana w określonej intencji. Tajemnice radosne – za dzieci, młodzież, rodziców i rodziny; tajemnice bolesne w intencji ludzi biednych, chorych, pokrzywdzonych, cierpiących, uchodźców; tajemnice światła – o opamiętanie dla wywołujących konflikty i wojny oraz o łaski dla tych, którzy przyczyniają się do pokoju; tajemnice chwalebne były dziękczynieniem za dar modlitwy różańcowej.
Dla osób, które z różnych przyczyn nie mogły uczestniczyć w procesji ulicami Nurca, modlitwę różańcową w kościele parafialnym prowadził Proboszcz – ks. Piotr Klejzerowicz. Piąta tajemnica części bolesnej była transmitowana przez Radio Maryja.
Spotkanie zakończyła modlitwa o szczęśliwy powrót do domu i błogosławieństwo wszystkich zgromadzonych.
Dzięki zaangażowaniu wielu parafian oraz członkom Parafialnego Koła „Caritas” ,w przerwie miedzy Liturgią , a procesją, dla przybyłych Pielgrzymów zorganizowano w podziemiach kościoła poczęstunek.
Był to szczególny dzień dla naszej parafii. Nasza Świątynia była wypełniona, jak jeszcze nigdy w historii jej istnienia i pomimo zachmurzenia – jaśniała, a modlitwa brzmiała szczególnie. Dzięki Przybyłym mogliśmy doświadczać ducha jedności i wspólnoty w wierze, a dzięki zaangażowaniu księży – czerpać z sakramentu pojednania, a następnie z sakramentu eucharystii, który był aktem uwielbienia Stwórcy, płynącym z naszych serc.
Maryjo, przyjmij nasze modlitwy i zanieś je do Boga Najwyższego, aby proces przemiany naszych serc dokonywał się stale, abyśmy potrafili odczytać w naszym życiu wolę Boga i przyjąć ją z pokorą i z miłością.
Autor: Parafianka Ela
Zdjęcia s. Katarzyna
